بی خبری

چگونه سر کنم این روزهای بی خبری و را

میان این همه دیوار ، رنج در به دری را

شبیه قصه نویسی شدم که در همه عمرش

پری ندیده و در دل نهاده عشق پری را

برای دیدن تو سالهاست روزه گرفتم

چگونه باز کنم روزه های بی سحری را

به باد سرزنش خلق پشت سرو خمیده

وگرنه تاب می آورد رنج بی ثمری را

برای از تو نوشتن مرا خیال تو کافی ست

اگر رها کند این روزگار فتنه گری را...